به نقل از «ایران اکونومیست»

همگرایی و صلح؛ خواسته رهبران سابق آمریکای لاتین از «مادورو»

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۴۱۳۱

رهبران سابق و سیاستمداران آمریکای لاتین از رئیس‌جمهوری ونزوئلا خواستند تا با احیای اتحادیه «اوناسور» که در زمان هوگو چاوز با هدف مقابله با سلطه آمریکا تشکیل شد، همگرایی منطقه‌ای را تقویت کرده و در راستای دستیابی به صلح گام بردارد.

به گزارش روز سه شنبه ایران اکونومیست به نقل از شبکه دولتی ونزوئلا (VTV)، شماری از روسای جمهوری سابق، سیاستمداران و روشنفکران آمریکای لاتین با نامه‌ای به «نیکلاس مادورو» رئیس‌جمهوری ونزوئلا، از او خواستند تا با حفظ تلاش‌ها در جهت همگرایی منطقه، آمریکای لاتین در برابر تصویر تیره جنگ و نابرابری ناشی از هژمونی امپریالیستی آمریکای شمالی، به منطقه صلح تبدیل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«میشل باچله» و «ریکاردو لاگوس» شیلیایی ، «رافائل کوره‌آ» اکوادوری، «ادواردو دوهالده» آرژانتینی، «خوسه موخیکا» اروگوئه ای، «دیلما روسف برزیلی» و «ارنستو سامپر» کلمبیایی معتقدند که «امروز بیش از هر زمان دیگری، همگرایی ضروری است».

در این متن آمده است: تلاش قابل توجه در این جهت، سطوحی از چندجانبه‌گرایی را تقویت می‌کند که به خیر بزرگ‌تری می‌انجامد که در حال حاضر در خطر است؛ صلح.

نویسندگان این متن معتقدند «آمریکای لاتین و کارائیب، برخلاف سایر مناطق، جنگ‌های میان کشورها را از مدت‌ها پیش ریشه‌کن کرده‌اند و می‌توانند خود را به عنوان منطقه صلح به جهان معرفی کنند».

رهبران سابق آمریکای لاتین بر این باورند که نیکلاس مادورو و دیگر رهبران مترقی منطقه از جمله روسای جمهوری شیلی، برزیل، کلمبیا و پرو، آمریکای جنوبی را به منطقه «موتور محرک» اتحاد و همگرایی آمریکای لاتین که ریشه در همبستگی قاره‌ای و در ارزش‌های دائمی صلح و دموکراسی دارد، تبدیل خواهند کرد.

سیاستمداران آمریکای لاتینی در این نامه از رئیس‌جمهوری ونزوئلا خواستند تا به صورت «فوری و ضروری»، یک «اتحادیه کشورهای آمریکای جنوبی» جدید (Unasur) را احیا کند.

«با این حال، این مسئله، احیای نوستالژیک محض از گذشته‌ای نیست که دیگر وجود ندارد. یک اوناسور جدید باید با خودانتقادی، نواقص قبلی را بر عهده بگیرد».

نویسندگان این نامه تایید می‌کنند که اتحادیه اوناسور، همچنان «بهترین بستر برای احیای شرایط همگرایی در آمریکای جنوبی» است.

در جریان دومین اجلاس سران کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب در هاوانا، پایتخت کوبا در ژانویه ۲۰۱۸، آمریکای لاتین و کارائیب به عنوان «منطقه صلح» اعلام شد.

اتحادیه اوناسور در سال ۲۰۰۸ و در زمان ریاست جمهوری «هوگو چاوز» در ونزوئلا با هدف مقابله با سلطه آمریکا شکل گرفت. چاوز و سایر رهبران در آن زمان با پیشنهاد «تجارت آزاد قاره آمریکا» مورد حمایت واشنگتن مخالف بودند و به جای آن اوناسور را ایجاد کردند.

اختلاف‌های سیاسی و اقتصادی میان اعضا سبب شد تا در سال‌های گذشته، شماری از کشورهای عضو از این اتحادیه خارج شوند و در عمل، کارآیی این اتحادیه از بین رفت. به این ترتیب، با روی کارآمدن دولت‌های راستگرا که اتفاقا روابط خود را با واشنگتن بهبود بخشیدند سبب شد تا اهداف اصلی اوناسور در سایه تشدید اختلافات به فراموشی سپرده شود.

اکنون با تقویت موج چپگرایی در آمریکای لاتین و روی کار آمدن روسای جمهوری مترقی در کشورهایی مانند برزیل، کلمبیا و شیلی، رهبران سابق این منطقه امیدوارند تا با احیای این اتحادیه، زمینه برای شکوفایی و تجدید قوای منطقه برای نیل به اهداف مشترک در سطح منطقه‌ای و جهانی از مسیر همگرایی فراهم شود. اتحادیه‌ای که طبق شعار اولیه خود مبنی بر مقابله با سلطه آمریکا، از به چالش کشیده شدن هر گونه سیاست مداخله‌جویانه از سوی قدرت‌های خارجی که آمریکا در صدر آن قرار دارد، خبر می‌دهد.  

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: آمریکای لاتین ، ونزوئلا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: آمریکای لاتین ونزوئلا آمریکای لاتین رهبران سابق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۴۱۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه‌های آمریکا و اروپا برای نفوذ در قفقاز

آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاقند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، الچین خالدبیلی روزنامه‌نگار ینی مساوات با نگارش یادداشتی با عنوان «کاخ سفید گامبیت(ابرمرد خیالی آمریکایی) قفقاز را آغاز کرد اما باکو به آن پایان داد» می‌نویسد: به نظر می‌رسد که آمریکا و غرب مصمم به توسعه بیشتر برای نفوذ در قفقاز جنوبی هستند. در هر صورت اخیراً پیام‌های محافل سیاسی غرب در خصوص این منطقه به وضوح محتوای تقابلی شدیدی با باکو و مسکو دارد. بنابراین محافل سیاسی غربی سعی دارند روسیه را به عنوان منبع اصلی تنش نظامی-سیاسی در قفقاز جنوبی معرفی کنند. آن‌ها از این ادعاها برای استدلال در مورد اهمیت حذف قفقاز جنوبی از حوزه نفوذ روسیه استفاده می‌کنند.

همچنین باید توجه داشت که این ادعاهای آمریکا و غرب برای شرایط فعلی تا حدودی اغراق‌آمیز است. حداقل به این دلیل که اخیراً آمریکا و غرب عامل محرک افزایش تنش نظامی-سیاسی در این منطقه بوده‌اند، نه روسیه. در هر صورت، نتایج ژئوپلیتیک کنفرانس مشترک بین آمریکا، اتحادیه اروپا و ارمنستان در بروکسل به تدریج خود را نشان داده و این را می‌توان تحریک بروکسل با هدف تأثیرگذاری مستقیم بر جهت‌گیری فرآیندهای ژئوپلیتیک منطقه‌ای دانست.

نکته این است که تحریک بروکسل در درجه اول تلاشی برای مداخله در وضعیت ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی است. زیرا آمریکا و اتحادیه اروپا در تلاش هستند تا در این منطقه بر روی ارمنستان مانورهای ژئوپلیتیکی انجام دهند.

ارمنستان به عنوان کشوری که متحمل شکست نظامی در جنگ دوم قره‌باغ شد، به یک سد ضعیف در منطقه تبدیل شده است. از این رو، آمریکا و اتحادیه اروپا به قصد تقویت مجدد ارمنستان تلاش می‌کنند این کشور را که پایگاه نظامی- سیاسی خود در منطقه می‌دانند، بار دیگر به یک عامل ژئوپلیتیک تبدیل کنند و بیشتر اقدامات انجام شده پس از تحریک بروکسل در راستای همین هدف است.

اول از همه، آمریکا و اتحادیه اروپا مشتاق‌اند جمهوری آذربایجان را تحت‌فشار بگذارند و از بازی خارج کنند. هدف اصلی تغییر وضعیت ژئوپلیتیک موجود در قفقاز جنوبی، محدود کردن اراده ژئوپلیتیکی مسکو است که در فرآیندهای منطقه‌ای تعیین‌کننده است. با ایجاد شرایط جدید منطقه‌ای، تلاش شد تا مواضع منطقه‌ای ارمنستان تقویت و به پایگاهی مؤثر تبدیل شود. این بدان معنا بود که یک تهدید واقعی برای منافع ملی آذربایجان و روسیه در حال ظهور است.

البته جمهوری آذربایجان نمی‌توانست ناظر این طرح‌های آمریکا و اتحادیه اروپا بماند. بنابراین، باکو ابتدا به تحریک بروکسل واکنش تندی نشان داد و سپس اعلام کرد که اجازه دخالت در قفقاز جنوبی را نخواهد داد. بعدها محافل رسمی آذربایجان با انجام مانورهای سیاسی از جمله اتحاد با روسیه، تأثیرات تحریک آمریکا و اتحادیه اروپا را تقریباً خنثی کردند و با آن، در واقع، سناریوهای جدید غرب در قفقاز جنوبی مسدود شد و شکست خورد.

در واقع باکو پیام روشنی داد که می‌تواند روابط متقابل با کرملین را بیشتر توسعه دهد. بنابراین جمهوری آذربایجان دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی گسترده‌ای برای مشارکت استراتژیک با روسیه است. به ویژه، در حال حاضر یک آشتی نسبتاً جدی بین منافع آذربایجان و روسیه در قفقاز جنوبی وجود دارد. کرملین در تلاش است از مواضع روسیه در منطقه که هدف آمریکا و غرب است محافظت کند. باکو مصمم است مانع از تلاش آمریکا و اتحادیه اروپا برای مداخله در قفقاز جنوبی با دور زدن آذربایجان از طریق ارمنستان شود. از این نظر مشکل اصلی مشترک جمهوری آذربایجان و روسیه در منطقه تقریباً مشابه است.

بنابراین تفاهم تاریخی میان باکو و کرملین در آستانه سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو کافی است تا بسیاری از کشورهای غربی را ناامید کند. بدین ترتیب، رهبری سیاسی هر دو کشور موفق شدند خیلی زودتر از موعد بر سر خروج نیروهای حافظ صلح روسیه از خاک آذربایجان به توافق برسند. اما آمریکا و غرب امیدوار بودند که همین موضوع منجر به درگیری جمهوری آذربایجان و روسیه شود و ناکامی در این امر به ناچار منجر به اختلال در برنامه‌های تغییر وضعیت منطقه شد.

جالب است که محافل سیاسی غرب، به ویژه آمریکا، هر چند دیر متوجه شدند که اشتباهات کاملاً جدی در قفقاز جنوبی صورت گرفته است. بنابراین به نظر می‌رسد آمریکا که قصد دارد جمهوری آذربایجان را در فرآیندهای منطقه‌ای مشترک با اتحادیه اروپا و ارمنستان به پس‌زمینه بکشاند، با مانورهای انعطاف‌پذیر باکو درمانده شده است. در هر صورت، این واقعیت که آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا مجبور شد برای گفتگو در مورد وضعیت قفقاز جنوبی، تلفنی با رئیس‌جمهور الهام علی‌اف تماس بگیرد، نکاتی را آشکار کرد.

نکته این است که کاخ سفید قبلاً درک کرده که دستیابی به اهداف ژئوپلیتیکی در قفقاز جنوبی با دور زدن جمهوری آذربایجان از طریق ارمنستان امکان‌پذیر نخواهد بود. اگر کاخ سفید دریچه‌ای برای همکاری ژئوپلیتیکی با باکو باز نگه ندارد، تردیدی وجود ندارد که باکو از بستن «درب منطقه» به روی غرب دریغ نخواهد کرد و این ممکن است راه را برای شکست بعدی سیاست غرب در قفقاز جنوبی هموار کند.

ظاهراً «گامبیت قفقاز جنوبی» که توسط تحرکات آمریکا و اتحادیه اروپا آغاز شد، با شکست مواجه شد، اگرچه ارمنستان در «وضعیت قربانی اصلی» باقی ماند، اما در واقع دستان آمریکا و اتحادیه اروپا برای آن خالی ماندند. از این منظر، می‌توان در نظر گرفت که اگرچه کاخ سفید «گامبیت قفقاز» را آغاز کرد، اما دقیقاً باکو بود که با موفقیت به آن پایان داد و در نتیجه، این ارمنستان بود که بازنده اصلی باقی ماند.

به موازات همه اینها، سفر الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان به مسکو با نتایج موفقیت‌آمیزی به پایان رسید و وضعیت نسبتاً بدی را برای سناریوهای غربی در قفقاز ایجاد کرد. زیرا رهبران جمهوری آذربایجان و روسیه توانستند روشن کنند که هیچ تناقضی بین دو کشور وجود ندارد و علاوه بر این، بیانیه مسکو در مورد فعالیت اتحاد دو کشور در پیش‌زمینه قرار گرفت. در چنین شرایطی، تردیدی وجود ندارد که نقشه‌های غرب در قفقاز جنوبی در معرض خطر بزرگی قرار دارد.

عدم تمایل جمهوری آذربایجان به روند ادغام در اروپاعلی‌اف: فعالیت مرکز نظارت مشترک روسیه و ترکیه به پایان رسیدعلی‌اف: آذربایجان هرگز به اوکراین سلاح نمی‌دهد

انتهای پیام/